Słaba krzywa

 

Pewna piosenkarka zastanawiała się, co z nami będzie kiedy spotkamy się na zakręcie. Warto jednak by się zastanowić co będzie jeśli w ogóle się nie spotkamy. Mniemy się. Nie tylko jako dwa fizyczne obiekty przemierzające ogromną płaszczyznę czasoprzestrzeni. Możemy się minąć także nie rozumiejąc siebie nawzajem. 

Czymże jest rzeczywistość? Idealizujemy sobie pewną obiektywność podstawowych zjawisk. Jednakowoż, o ile jakiś obiektywny konstrukt istnieje, to odbiór niego przez pryzmat własnych doświadczeń, wierzeń i przekonań jest już czysto subiektywny. To dlatego patrząc na tą samą rzecz widzimy dwie różne rzeczy. Ba! Być może nawet widzimy dokładnie tyle rzeczy ile odbiorców.

Dla jednej osoby drzewo będzie oazą spokoju, natury, cieniem w słoneczny dzień, dostawcą tlenu. Dla innej będzie szafą z Ikei. Dla jednej osoby szafa z Ikei będzie fajny mebelkiem do chałupy. Dla innych symbolem ginącej bezpowrotnie planety. 

Dlatego mimo iż w jakiś sposób wszyscy jesteśmy mieszkańcami jednego uniwersum to stwarzamy sobie własne światy na nowo. Nie potrzebujemy już chyba jednej, uniwersalnej prawdy. Tworzymy ją sobie sami na własne potrzeby. Na potrzeby narracji w naszej własnej opowieści na temat świata. Najbardziej przekonujące historie zaś tworzą idioci. Idioci krzyczą najgłośniej. Nie tracą czasu na zastanawianie się czy może gdzieś, w jakimś aspekcie mogą się mylić.